Η επαναφορά πολεμικών αεροσκαφών και αρμάτων μάχης στις στρατιωτικές παρελάσεις αποτελεί αδικαιολόγητη και σκανδαλώδη σπατάλη υλικών και ανθρώπινων πόρων, την ώρα που η λιτότητα επηρεάζει όλο και περισσότερες πλευρές του κοινωνικού κράτους. Η έξοδος τους στην παρέλαση στοιχίζει όσο τα φάρμακα ενός αντικαρκινικού νοσοκομείου για έναν χρόνο. Αντί για την σταδιακή κατάργηση των παρελάσεων, η ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας επιλέγει την επικοινωνιακή προβολή της και την πολιτική εκμετάλλευση των επετείων μνήμης. Τα άρματα μάχης και τα πολεμικά αεροσκάφη υπάρχουν για την προάσπιση της ακεραιότητας της χώρας και όχι για την εξυπηρέτηση προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών.
