Του Ηλία Μπελχίτερ*
Η μεγάλη νίκη είναι τα ταχύτατα αντανακλαστικά του απλού κόσμου, όταν αυτός αισθάνεται πως τα δημοκρατικά του ένστικτα παραβιάζονται ασύστολα.
Habemus Papam! Μετά από μία εβδομάδα γνήσιας ελληνικής τρέλας εκπορευόμενης από μία ακατανόητη πολιτική ,ως συνήθως,απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας γνωμοδότησε για το περίφημο “μαύρο” της ΕΡΤ. Το ΣτΕ λοιπόν χτες αποφάσισε το προφανές, ότι δηλαδή και μεταρρύθμιση μπορείς να κάνεις και μπορείς να την κάνεις με απόλυτο σεβασμό στο πολίτευμα, στο δημοκρατικό αίσθημα των πολιτών,στους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς και τέλος στους κυβερνητικούς σου εταίρους.Η απόφαση αυτή συνιστά μία μεγάλη νίκη για την χώρα σε αυτήν την δύσκολη περίοδο ή αν θέλετε πολλές νίκες μαζί.
Η πρώτη και σημαντικότερη νίκη είναι το ηχηρό χαστούκι στον Πρωθυπουργό της χώρας από το ανώτατο δικαστήριο,το οποίο του θύμισε ή τουλάχιστον πρέπει να του υπενθυμίσει ότι η διακυβέρνηση του τόπου δεν μπορεί να γίνετε με τρόπους που παραπέμπουν στον Μεσαίωνα.Την περασμένη Τρίτη ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ,χωρίς να έχει την σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, μέσω ενός άκρως αντιαισθητικού,πλήρως γενικόλογου και μηδενιστικού διαγγέλματος του αρμόδιου για θέματα τύπου Υφυπουργού Σίμου Κεδίκογλου γνωστοποίησε στον ελληνικό λαό την απόφαση του,να κλείσει ουσιαστικά την δημόσια τηλεόραση απολύοντας τους πάντες,με τελικό όπως ανέφερε σκοπό την δημιουργία ενός νέου δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα.Στον φορέα αυτόν -ο οποίος θα λειτουργούσε με αισθητά μειωμένο προσωπικό-η προσλήψεις θα γίνονταν μέσω ΑΣΕΠ τελειώνοντας έτσι με της πρακτικές του παρελθόντος.Δεν μπορεί να πει κανείς πως για όλους όσους αυτοπροσδιορίζονται ως μεταρρυθμιστές μία τέτοιου βεληνεκούς μεταρρύθμιση σε έναν από τους πιο σημαντικούς δημόσιους φορείς της χώρας δεν σε προκαλεί να την υποστηρίξεις.Όμως πιο ψηλά απ’όλα και από την ίδια την μεταρρύθμιση υπάρχει ο σεβασμός στις θεμελιώδεις δημοκρατικές λειτουργίες οι οποίες είναι βασικές αν θέλουμε οι μεταρρυθμίσεις να θεωρηθούν από την κοινή γνώμη ως ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση.Η ελληνική κοινωνία έχει υποφέρει πολύ τα τελευταία χρόνια, η εμπιστοσύνη της προς τον πολιτικό της κόσμο είναι στο ναδίρ (συνέπεια έως έναν βαθμό και από τις δικές της λάθος επιλογές τα τελευταία χρόνια) και αν οι πολιτικοί της θέλουν να κάνουν κάτι για να αντιστρέψουν το κλίμα, τότε οι αλλαγές που επιδιώκουν θα πρέπει σε όλα τα στάδια της εξέλιξης τους,από την δημιουργία έως την εφαρμογή και την διαρκή βελτίωση τους να δείχνουν στον κόσμο που της βιώνει ότι κάτι νέο ήρθε να νικήσει το παλιό, το σάπιο.Το συγκεκριμένο εγχείρημα του Πρωθυπουργού μόνο κάπως έτσι δεν μπορεί να το περιγράψει κανείς,τόσο από τον τρόπο με το οποίο επιχείρησε να το επιβάλει όσο και με την προχειρότητα που το διακατείχε (τρανταχτό παράδειγμα η γνωστή μη κατοχύρωση του domain name για τον νέο φορέα που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία ιστοσελίδα troll με το όνομα του νέου οργανισμού).Όπως είναι φυσικό ο κόσμος δεν μπορεί να ταυτιστεί με τέτοιες προχειροδουλειές , ειδικά αν επιβάλλονται με τρόπο αντιδημοκρατικό.
Η δεύτερη μεγάλη νίκη είναι τα ταχύτατα αντανακλαστικά του απλού κόσμου , όταν αυτός αισθάνεται πως τα δημοκρατικά του ένστικτα παραβιάζονται ασύστολα.Αρκεί μία γρήγορη ματιά σε ένα από τα εκατοντάδες πλάνα της “πειρατικής” ΕΡΤ στο προαύλιο του ραδιομεγάρου για να δει κανείς το πλήθος του κόσμου που είχε συρρεύσει εκεί για να εκφράσει την αλληλεγγύη του προς τους εργαζομένους της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και την οργή του για αυτό το κάτι σαν σουλτανικό φιρμάνι της κυβέρνησης.Και φυσικά δεν μιλάω για τους γνωστούς αντιμνημονιακούς μαϊντανούς για τους οποίους ισχύει το “είδα φως και μπήκα”.Ούτε φυσικά για τους ίδιους τους εργαζομένους της ΕΡΤ οι οποίοι ήταν φυσικό να αντιδράσουν έντονα αφού είχαν μόλις απολυθεί χωρίς καμία προειδοποίηση.Μιλάω για τους απλούς πολίτες που πήγαν εκεί γιατί γι’αυτούς η ΕΡΤ σημαίνει κάτι.Και αν ακόμα δεν σημαίνει κάτι η ΕΡΤ πήγαν γιατί σημαίνει κάτι η καταπάτηση της δημοκρατίας ακόμα και αν αυτή τους επιστρέφει 50 ευρώ το χρόνο στα πορτοφόλια τους.Πήγαν γιατί στην Ελλάδα του 2013 ακόμα και μέσα στην κρίση οι πολίτες της χώρας δεν ανέχονται κανέναν να αποφασίζει και να διατάσσει μόνος του,όσο και αν η απόφαση έχει ένα θετικό μακροπρόθεσμα όφελος.Και αυτό πρέπει να κρατήσουμε σαν κεκτημένο από τα πολλά λάθη της Μεταπολίτευσης για να αντιμετωπίσουμε το φίδι του νεοναζισμού.Ότι δηλαδή η Ελλάδα είναι μία χώρα ευρωπαϊκή και δημοκρατική με κατοίκους Ευρωπαίους και δημοκράτες.
Τέλος η απόφαση αυτή πρέπει να γίνει ένα μάθημα τόσο στον σημερινό Πρωθυπουργό όσο και στους επίδοξους διαδόχους του.Η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία που τόσο πολύ τα 3 κόμματα υπεραμύνονται (και πολύ καλά κάνουνε) βασίζεται σε ένα θεμελιώδες αξίωμα: αυτό του διαχωρισμού των εξουσιών.Χτες η χώρα λειτούργησε ως ένα ανεπτυγμένο θεσμικά κράτος όπου μία απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου έλυσε τα χέρια των κυβερνητικών εταίρων από το αδιέξοδο.’Έδειξε τον σωστό δρόμο για μία πολύ σημαντική μεταρρύθμιση όταν αυτή είχε σχεδόν καεί.Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και όταν η κυβέρνηση φτάνει σε αδιέξοδο, λύση μπορεί να δοθεί από όλους τους εμπλεκόμενους θεσμικούς φορείς.
Κλείνοντας το άρθρο ας ευχηθούμε η μεγάλη αλλαγή στην ΕΡΤ να συνεχίσει σε στέρεες βάσεις,όπως όλοι θέλουμε και να φανεί επι της ουσίας αντάξια του ντόρου που προκάλεσε.
*Ο Ο Ηλίας Μπελχίτερ είναι φοιτητής στο Universita Commerciale Luigi Bocconi και μέλος των δυναμικών νέων.