Του Πολυχρόνη Μπακόμητρου*
Γιατί η Αριστερά, όπως πριν τρεις αιώνες, εξέφραζε την πρόοδο, εξέφραζε την ανατροπή της βίας, της κατάλυσης των θεσμών και οφείλει να διατηρήσει και αυτόν τον ρόλο της σήμερα.
Αντιπαθώ τα δόγματα, πιστεύω στις αξίες. Γι’ αυτό ακριβώς βρίσκομαι στην ΔΥΝΕΛ, γιατί ο όρος “Σοσιαλδημοκρατία” μού είναι ταυτόσημος με την “Δημοκρατία.”
Λατρεύω να βλέπω την πολιτική με όρους της επιστήμης. Γιατί το τέλειο βρίσκεται στο ατελές της φύσης, γιατί οι αντιδράσεις συνθέτουν και η σύνθεση δημιουργεί κάτι καλύτερο. Τα άτομα ανταλλάσσουν ηλεκτρόνια για να δημιουργήσουν ισχυρότερες ενώσεις. Η υποχώρηση γίνεται συναίνεση και η συναίνεση γίνεται ισχύς, όχι μέσω της άσκησης βίας αλλά είναι μια αυτόματη, αυτονόητη, εθελούσια διαδικασία.
Η ίδια η φύση μας οδηγεί στην ένωση για να μας απελευθερώσει. Όμως, όπως κι αυτή, έτσι και οι κοινωνίες μας εξελίχθηκαν και πέρασαν από την αρχέγονη στην οργανωμένη κατάσταση.
Η Σοσιαλδημοκρατία είναι Δημοκρατία.
Είναι η Κλασική Αθηναϊκή Δημοκρατία του ελεύθερου ανοιχτού δημόσιου ορθού λόγου, της συνύπαρξης σάτιρας και τραγωδίας, της φιλοσοφίας, της επιστήμης και των τεχνών, αλλά και της ανάληψης των ευθυνών για τα πεπραγμένα από όλους τους Πολίτες, ανεξάρτητα από κοινωνική, οικονομική, πολιτική τάξη. Είναι η γενέτειρα της αμφισβήτησης, του ριζοσπαστισμού, της κινητήριας δύναμης απέναντι στην καθεστηκυία αντίληψη.
Είναι η Συνταγματική Δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε από την Γαλλική Επανάσταση. Η αμφισβήτηση δεν είναι πλέον θέμα σκέψης, είναι θεσμός. Είναι ένας θεσμός που σε καμία περίπτωση δεν αντιβαίνει απέναντι στο κοινό συμφέρον, την κοινωνική, πολιτική, οικονομική, πνευματική ευημερία των πολιτών. Εδώ η πολιτισμική ενότητα (έθνος) συντάσσεται μέσω του Υπέρατου Νόμου, του Συντάγματος στην θεσμική οντότητα (κράτος). Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κυβερνήσουν χωρίς λάθη και χωρίς πάθη. Οι θεσμοί δεν έχουν λάθη, δεν έχουν πάθη, βασίζονται σε αξίες απαράβατες, βασίζονται σε Δικαιώματα και Υποχρεώσεις και μέσω αυτών κυβερνώνται οι πολίτες. Τώρα επιπλέον, δημιουργείται η βάση για την ελεύθερη οικονομία. Οι θεσμοί πλέον αποκτούν και έναν άλλον ρόλο: δεν καθορίζουν μόνο τις σχέσεις των ανθρώπων, αλλά δίνουν και το δικαίωμα να διαμορφώσουν οι τελευταίοι το περιβάλλον λειτουργίας των θεσμών.
Σήμερα, η ελεύθερη οικονομία έγινε ασύδοτη οικονομία, η φορολόγηση είναι άπιαστο όνειρο, η φοροαποφυγή έγινε επιστήμη, η παγκοσμιοποίηση οδήγησε στην διασπορά των πόρων και όχι στην δίκαιη κατανομή τους. Η Ευρώπη μοιάζει αδύναμη να θυμηθεί ότι είναι η μοναδική σταθεροποιητική δύναμη σε όλον τον πλανήτη λόγω της κουλτούρας της. Η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη των φτηνών εργατικών και των άνεργων πτυχιούχων΄ είναι η Ευρώπη του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Μοντεσκιέ, του Βολταίρου, του Ρουσσώ, του Γκαίτε, του Σμιθ, του Μαρξ, του Λοκ, του Ρικάρντο, του Κέυνς, του Καντ, του Πόππερ, του Έγκελ, του Κίρκεγκορ, του Ράσελ, του Σοπενάουερ, του Βίτγκενσταϊν, του Καστοριάδη, του Λάιμπνιτζ, του Νεύτωνα, του Σπινόζα, του Εράσμου, της Αρέντ, της Μπουβουάρ, του Χάμπερμας, του Γκράμσι, του Ντεριντά, του Λακάν, του Σαρτρ΄ για να μην αναφερθούμε στους εκατοντάδες πολιτικούς, καλλιτέχνες, επιστήμονες που επηρέασαν την Ανθρωπότητα.
Αυτές οι ιδέες στηρίζουν την Ανθρωπότητα, αυτές οι ιδέες είναι ο δρόμος για να στηρίξουν την Δημοκρατία. Η Σοσιαλδημοκρατία είναι ο αρμονικός συνδυασμός του δημόσιου και του ιδιωτικού συμφέροντος, η συνύπαρξη της φιλελεύθερης οικονομίας με την φιλελεύθερη κοινωνία χωρίς να σταματά να αναστοχάζεται και να τοποθετείται στην Αριστερά.
Γιατί η Αριστερά, όπως πριν τρεις αιώνες, εξέφραζε την πρόοδο, εξέφραζε την ανατροπή της βίας, της κατάλυσης των θεσμών και οφείλει να διατηρήσει και αυτόν τον ρόλο της σήμερα. Η Αριστερά δεν είναι πολιτικό δόγμα, όπως κάποιοι θέλουν να την καπηλεύονται. Είναι το όραμα του Ανθρώπου για μια δικαιότερη κοινωνία των ίσων ευκαιριών και όχι των ίσων παροχών.
Η Σοσιαλδημοκρατία μπορεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικά δόγματα, σε διαφορετικές κουλτούρες, τα καπελώνει όχι για να τα σκεπάσει αλλά για να τα αναδείξει. Δεν είναι δόγμα, είναι τρόπος σκέψης, είναι Φιλοσοφία.
Η Σοσιαλδημοκρατία δεν υποδεικνύει τα μέσα επίτευξης του τέλειου πολιτεύματος, είναι ο ίδιος ο δρόμος για να προχωρήσει ο Άνθρωπος-Πολίτης.
*Ο Πολυχρόνης Μπακόμητρος είναι φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών και μέλος της ΕΠ της Δυναμικής Ελλάδας.