Του Μελέτη Ρεντούμη*
Είναι γεγονός ότι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα έχει περάσει από πολλά στάδια την τελευταία δεκαετία, αλλά δυστυχώς χωρίς καμία ενιαία πολιτική και στρατηγική από το κράτος που να ενισχύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και η ανάπτυξη.
Ο κάθε νέος προσπαθώντας να κυνηγήσει τ’όνειρό του μετά τον αρχικό ενθουσιασμό μιας ιδέας ή στην καλύτερη περίπτωση ενός business plan σκοντάφτει ξαφνικά στο τέρας της γραφειοκρατίας.
Σε αυτό το δυσμενές πλαίσιο, πέραν της ανάγκης πάταξης της διαφθοράς σε κάθε επίπεδο δημόσιας υπηρεσίας, αυτό που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα, είναι ο συντονισμός, η αξιοποίηση και η προώθηση όλων των επιμέρους ιδιωτικών πρωτοβουλιών αλλά και των επιχειρηματικών τάσεων που εμφανίζονται από το εξωτερικό.
Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το λεγόμενο co-working που αναπτύσσεται σε πολλές χώρες με ραγδαίους ρυθμούς. Πρόκειται ουσιαστικά για συνεργατικούς χώρους με συγκεκριμένο εξοπλισμό που τον μοιράζονται νέοι άνθρωποι, ανταλλάσοντας παράλληλα ιδέες και απόψεις για το πώς μπορούν να ξεκινήσουν και να εξελίξουν την δική τους καινοτόμα επιχείρηση.
Η τάση αυτή εξελίσσεται στο πλαίσιο τον κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών συνθηκών της κάθε χώρας και προσαρμόζεται ανάλογα.Αν και το κίνημα υπάρχει από τα τέλη του 2008 σε Ευρώπη και Αμερική, η δημιουργία του στην Ελλάδα εμφανίστηκε καθυστερημένα, λόγω και έλλειψης κινήτρων.
Πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, από τα τέλη του 2010 παρατηρούμε να δημιουργείται ο πρώτος χώρος στην Αθήνα, το Colab ενώ ακολουθεί αντίστοιχος χώρος στην Θεσσαλονίκη λίγο αργότερα, το Thermi Link. Και τα δύο έχουν ως στόχο τον τομέα των νεοσύστατων επιχειρήσεων, κυρίως από τον χώρο της τεχνολογίας (startups). Το 2011 ξεκινά ένας διαφορετικός χώρος με κοινωνικό και πολιτιστικό περιεχόμενο, που ονομάζεται Loft2work.
Στη συνέχεια το 2012 συνεχίζεται η τάση των coworking spaces, και δημιουργούνται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τρεις ακόμα χώροι, το Synergy Project και το Openspace στην Αθήνα, καθώς και το The Archive στην Θεσσαλονίκη.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η λεγόμενη νεανική και όχι μόνο, επιχειρηματικότητα, ξεδιπλώνεται και δεν στέκεται στην μοιρολατρία της κρίσης και της περικοπής μισθών και συντάξεων. Υπάρχει μια κρίσιμη μάζα κυρίως νέων ανθρώπων με ανησυχίες και όραμα, που με την προσαρμοστικότητα που επιδεικνύουν και την συνεργατική τους συμπεριφορά, μπορούν μέσω των νέων επιχειρήσεων να συνεισφέρουν στο να βγει η χώρα από την κρίση δημιουργώντας σημαντικές θέσεις εργασίας κυρίως στον χώρο της τεχνολογίας και στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών.
Στο σημείο αυτό όμως, πρέπει το κράτος ν’αναλάβει ένα συντονιστικό ρόλο για ν’αποκτήσει η νέα επιχειρηματικότητα δυναμική. Πιο συγκεκριμένα μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης, μπορούν να διατεθούν χώροι ή κτίρια τα οποία δεν χρησιμοποιούνται ή είναι εγκαταλελειμμένα, μέσω μιας μικρής ανακαίνισης.
Ολες οι δαπάνες από την ανακαίνιση μέχρι τον εξοπλισμό δύνανται να επιδοτηθούν από τα υφιστάμενα προγράμματα τόσο της νεανικής επιχειρηματικότητας για άνδρες και γυναίκες όσο και από συγκεκριμένα προγράμματα του ΕΣΠΑ που το κράτος αυτή τη στιγμή αδυνατεί ν’απορροφήσει. Επίσης τα co-working spaces μπορούν να ενταχθούν μαζικά στα ευρωπαϊκά προγράμματα με διαδικασία fast track ώστε να υποστηρίζεται εύκολα τόσο η αδειοδότηση όσο και η έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης.
Εν κατακλείδι η κρίση δημιουργεί σίγουρα ευκαιρίες. Ας το καταλάβουν οι κυβερνώντες για να γίνουν οι ιδέες των νέων ανθρώπων πράξη, πριν τα δημιουργικά μυαλά αυτής της χώρας γίνουν μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού.
*Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος – τραπεζικός