Χθες βράδυ είδα ένα όνειρο

Του Σπύρου Νικόπουλου*

Σηκώθηκα και κοιτάζοντας τον εαυτό μου στο καθρέπτη κατάλαβα ότι ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά και ένα φιλί σου δίνουν τεράστια δύναμη και σου θυμίζουν ότι αξίζει να παλέψεις για μια νέα Ελλάδα.

Ο Ντράγκι είχε ανοίξει τους κρουνούς του ευρώ μόνο για την Ελλάδα. Ο Τόμσεν είχε πάει ασκητής στο Άγιο Όρος να μελετήσει το Βίο και τις Προφητείες του πατέρα Παϊσιου. Η Λαγκαρντ είχε πάει στην Αφρική ως εθελόντρια για να βοηθήσει τα παιδιά που πεινάνε. Ο πολύς και σκληρός Σόιμπλε, παρακαλούσε, τον Υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων κο Παναγούλη, να λάβει την ελληνική ιθαγένεια προκειμένου να μπορέσει να απολαύσει, ως «κουτσός», τις εξαιρετικές παροχές του ελληνικού κοινωνικού κράτους. Οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι έστελναν καθημερινά πρεσβευτές γεμάτους δώρα, στα δυο ατίθασα παιδιά της Μεσογείου, για να τους καλοπιάσουν και να μην γκρεμίσουν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.

Ο νέος υπουργός Οικονομικών κος Σώρρας είχε δώσει ρητές εντολές στις κατά τόπους ΔΟΥ να παρέχουν μηνιαίο επίδομα 5.000 ευρώ σε κάθε Έλληνα πολίτη, ενώ ο Μανώλης Γλέζος ως υπουργός Άμυνας ενημέρωνε το λαό, μέσω του κου Παπαδάκη, ότι τα διαστημόπλοια του ελληνικού στρατού μεταφέρουν συνεχώς διαμάντια και ορυκτό πλούτο από τους μακρινούς πλανήτες του γαλαξία μας συμβάλλοντας καθοριστικά στην τεραστία αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ. Το κοινοβούλιο είχε καταργηθεί και επιτέλους η Άμεση Δημοκρατία ήταν το πολίτευμα μας. Οι πνευματικοί άνθρωποι με επικεφαλής τον κο Τατσόπουλο και τους πρυτάνεις, είχαν ξεχυθεί στις αγορές και στις πλατειές και μόρφωναν τους πολίτες, διδάσκοντας τους τις αρετές της ευδαιμονίας της απόλαυσης και της μαγκιάς.

Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας κου Λαφαζάνη η εκπαίδευση των νέων γινόταν κατ΄οίκον από εθελοντές εκπαιδευτικούς. Ο υπουργός Υγείας κος Λουράντος είχε επιτέλους κάνει πράξη το όραμα του. Τα φαρμακεία έδιναν πανάκριβα τα φάρμακα στους πολίτες ενώ κάθε γειτονιά είχε τον δικό της Αξονικό και Μαγνητικό Τομογράφο. Το σύνθημα του λαού «κάθε σπίτι και δάσκαλος κάθε γωνία και μαγνητικός» είχε γίνει επιτέλους πράξη. Θεατρικά σχήματα επιχορηγούμενα από τον υπουργό Πολιτισμού κο Λαζόπουλο και τον αναπληρωτή του κο Χαϊκάλη, όργωναν τη χώρα και ανέβαζαν παντού θεατρικές παραστάσεις, ενώ ο υπουργός Ενεργείας και Τεχνολογίας κος Φωτόπουλος είχε βγάλει διάταγμα για παροχή δωρεάν ρεύματος από τη ΔΕΗ σε όλους τους Έλληνες πολίτες αφού η ΔΕΗ εκμεταλλευομένη την κρυφή τεχνολογία που της χάρισε ο κος Σώρρας, είχε μετατραπεί σε έναν παγκόσμιο ενεργειακό κολοσσό. Η υπουργός Δημόσιας Τάξης κα Δούρου, είχε καταργήσει με ένα άρθρο την αστυνομία και η ασφάλεια είχε περάσει επιτέλους στα χέρια των εθελοντών πολιτών της συνιστώσας «ΡΟΖΑ» ενώ η υπουργός Δικαιοσύνης κα Κωνσταντοπούλου, γκρέμισε τις φυλακές αφού πλέον δεν υπήρχαν ούτε παραβάτες ούτε λαθρομετανάστες.

Οι διαφορές των πολιτών λύνονταν δημοκρατικά στα λαϊκά δικαστήρια της κάθε περιοχής που λειτουργούσαν με αποκλειστική ευθύνη μετανοιωμένων Χρυσαυγιτών. Οι οπαδοί του μνημονίου παρακολουθούσαν εντατικά προγράμματα επανακατάρτισης, τα οποία δημιούργησε ο υπουργός Επιμόρφωσης κος Στρατούλης, ενώ ήταν υποχρεωμένοι να εκτελούν καθημερινά 8ωρη κοινωνική εργασία καθαριότητας δημόσιων χώρων με την επίβλεψη του υπουργού Καθαριότητας κου Μπαλασόπουλου. Οι τράπεζες συγχωνεύτηκαν σε μια κρατική, την Εθνική και Λαϊκή Τράπεζα, με πρόεδρο τον οικονομολόγο κύριο Βαρουφάκη και επιτέλους ο κάθε πολίτης μπορούσε ελεύθερα να πάρει άτοκα όσα χρήματα ήθελε.

Ξαφνικά ένοιωσα να κουνιέμαι και μια γλυκιά φωνή να μου λέει «Μπαμπά ξύπνα πρέπει να πας στη δουλειά». Άνοιξα τα μάτια. Τα τρία μου παιδιά με καλημέρισαν με μια αγκαλιά , ένα φιλί και ένα τεράστιο χαμόγελο. Μου έδωσαν τη δύναμη να αντέξω για ακόμα μια μέρα τον πρόεδρο του ΙΚΑ που ακόμα ψάχνει τους συνταξιούχους μαϊμού. Τη σύζυγο μου που διαμαρτύρεται για τις νέες επιβαρύνσεις στη φορολογία των τριτέκνων. Τον Άδωνη που συνεχίζει να «τσακώνεται» με τον Παπαδάκη στα τηλεοπτικά παράθυρα. Τον Ψυχάρη που διαμαρτύρεται για τον αφελληνισμό των τραπεζών. Τη γραφειοκρατία του υπουργείου που συνεργάζομαι. Την ανικανότητα του πολιτικού μας προσωπικού.

Σηκώθηκα και κοιτάζοντας τον εαυτό μου στο καθρέπτη κατάλαβα ότι ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά και ένα φιλί σου δίνουν τεράστια δύναμη και σου θυμίζουν ότι αξίζει να παλέψεις για μια νέα Ελλάδα. Αξίζει να αγωνιστείς ώστε να μπορέσεις να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον, με περισσότερες δυνατότητες ευκαιρίες και προοπτικές. Ένα μέλλον που το δημιουργείς χτίζοντας βήμα – βήμα, με στέρεα υλικά και όχι πάνω στην άμμο του λαϊκισμού και του πολιτικού καιροσκοπισμού. Ναι, αυτά τα παιδιά είναι που κάθε πρωί μου θυμίζουν ότι πρέπει να τα καταφέρουμε και αυτό απαιτεί να δημιουργήσουμε μια νέα συλλογικότητα με πολύ δουλειά, τολμηρές ρήξεις και πολλές αλήθειες.

*O Σπύρος Νικόπουλος είναι μέλος της προσωρινής επιτροπής πρωτοβουλίας της Δυναμικής Ελλάδας.