Του Μελέτη Ρεντούμη*
Έχουμε χάσει το μέτρο, στο τί είναι εθνικό, γραφικό, επικίνδυνο ή ανάξιο λόγου, μπροστά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.
Δυστυχώς σήμερα, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία τείνουν να γίνουν καθημερινότητα στην ελληνική κοινωνία, στα αστικά κέντρα, στα χωριά, παντού. Είναι τόσο συχνά τα φαινόμενα, που ηθελημένα ή όχι δεν αναδεικνύονται όσο θα ‘πρεπε από τα ΜΜΕ για ν’αφυπνιστούν οι πολίτες.Η λύση στην οικονομική κρίση, σίγουρα δεν θα έρθει με απρόκλητες και ανεύθυνες δηλώσεις ή πράξεις που οπλίζουν το χέρι του Ελληνα πολίτη
Πιστεύω ότι ζούμε αυτή την περίοδο στην χώρα μας, το απόλυτο τέλμα όσον αφορά την προάσπιση των αρχών, αξιών και του δημοκρατικού μας πολιτισμού σαν έθνος. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ατελείωτων καβγάδων και αντιφάσεων ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα, για το ποιος διαφυλάττει καλύτερα τα εθνικά μας συμφέροντα και ποιος τελικά είναι πατριώτης, άσχετα αν συμπεριφέρεται σαν εθνικιστής ή ανέχεται τον εθνικισμό στα πλαίσια μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.
Αν χαθεί εντελώς η κοινωνική συνοχή στην χώρα, τότε δεν έχει καμία σημασία αν έχει εργασία κάποιος ή πόσα χρήματα έβγαλε στο εξωτερικό. Γιατί και μόνο το μίσος, ο φόβος για το διαφορετικό και η μισαλλοδοξία θα μας συντρίψει σαν έθνος. Θα αναλωθούμε μόνο στο να κατασκοπεύουμε τί κάνει ο καθένας δίπλα μας και θα βρίσκουμε αφορμές για να κατηγορήσουμε, να μισήσουμε, να προπηλακήσουμε, χωρίς φυσικά να παράγουμε τίποτα, αφού για όλα θα φταίνε οι άλλοι.
Είναι αδιανόητο να μετατραπεί η ελληνική κοινωνία σε παρακράτος και ν’αρχίσουν έτσι με το πρόσχημα της ατιμωρησίας, να δημιουργούνται πυρήνες σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής, που θα παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, θα εκβιάζουν, θα δικάζουν, θα τιμωρούν ή θα χειροδικούν, όποιον πιστεύουν ότι έσφαλε, δεν μίλησε σωστά, δεν είναι και πολύ..Ελληνας ή ανήκει σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη που εκπροσωπεί συμφέροντα τα οποία δεν γίνονται αποδεκτά.
Διάφορα πρόσφατα επεισόδια ή δηλώσεις από όλο δυστυχώς το πολιτικό φάσμα, δίνουν την εντύπωση ότι φλερτάροντας με τα άκρα, αριστερά ή δεξιά, γίνονται αρεστοί στους αγανακτισμένους, απολυμένους και πονεμένους συνανθρώπους μας, που αναζητούν μια αχτίδα αισιοδοξίας για το μέλλον.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο αναδείχθηκε πρόσφατα το θέμα των παρελάσεων, και πόσοι αμέσως διεκδίκησαν να υπερασπιστούν το πατριωτικό φρόνημα των ελλήνων, ενώ άλλοι τάχθηκαν λυσαλλέα υπέρ της κατάργησης τους ως καρακιτσαριό.
Στα Φάρσαλα, η μαθήτρια που αρίστευσε από την Αλβανία αντιμετώπισε σφοδρή αντίσταση από τους συμμαθητές της, στο να κρατήσει την ελληνική σημαία όπως ορίζει άλλωστε ρητά ο νόμος, σε σημείο που οι ίδιοι οι μαθητές απείλησαν τον διευθυντή του σχολείου, ότι θα καλέσουν την Χρυσή Αυγή να..επιληφθεί του θέματος.
Ακόμα και η ξυπόλητη σημαιοφόρος έγινε αντικείμενο αντιπαράθεσης για την δήθεν διαμαρτυρία της προς το σύστημα, στα πρότυπα μιας light μούτζας, που τόσο άρεσε σε όσους επιδιώκουν την κατάλυση των θεσμών.
Ενώ στην Ξάνθη, αφού επενέβη η Χρυσή Αυγή στο να βαφεί ο ναός του χωριού με συνοπτικές διαδικασίες αγνοώντας τις τοπικές αρχές, έγινε και λιτανεία εικόνας με στρατιωτικές παραλλαγές για να δώσουν κύρος στην τελετή με τις ευλογίες του μητροπολίτη.
Με όλα τα παραπάνω είναι προφανές ότι έχουμε χάσει το μέτρο, στο τί είναι εθνικό, γραφικό, επικίνδυνο ή ανάξιο λόγου, μπροστά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.
Η λύση στην οικονομική κρίση, σίγουρα δεν θα έρθει με απρόκλητες και ανεύθυνες δηλώσεις ή πράξεις που οπλίζουν το χέρι του Ελληνα πολίτη. Η επανάσταση που κάποιοι ευαγγελίζονται ενάντια σε όλους και όλα (μετανάστες, αποικιοκράτες, δανειστές, ΕΕ, πολυεθνικές) περνά πάνω απ’όλα από το κατώφλι των δικών τους μικροκομματικών συμφερόντων, που τους εξασφαλίζει την πολιτική και όχι μόνο επιβίωσή τους.
*Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός, και μέλος της Προσωρινής Επιτροπής Πρωτοβουλίας της Δυναμικής Ελλάδας.