Του Μελέτη Ρεντούμη*
Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, σωστή οργάνωση, κοινή λογική και αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα εκεί που διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τ’αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης, είναι ενδεικτικά και αποκαλυπτικά τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τους φορολογικούς ελέγχους εταιριών. Είναι η πρώτη φορά πρακτικά που επιχειρείται το λεγόμενο outsourcing σε επίπεδο εταιρικών φορολογικών ελέγχων με συγκεκριμένους στόχους. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος, πολύ ορθώς όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, αποφάσισε ν’αναθέσει στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα σε ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρίες, με μεγάλη εμπειρία στον χώρο της λογιστικής και ελεγκτικής, όλους τους φορολογικούς ελέγχους των βασικών νομικών μορφών ΑΕ και ΕΠΕ, αντικαθιστώντας τον ρόλο που είχαν οι εφορίες και οι δημόσιοι λειτουργοί.Είναι η πρώτη φορά πρακτικά που επιχειρείται το λεγόμενο outsourcing σε επίπεδο εταιρικών φορολογικών ελέγχων με συγκεκριμένους στόχους.
Από την στιγμή που ο δημόσιος τομέας δεν έχει δομές και δυστυχώς δεν φαίνεται ν’αποκτά την ευελιξία που απαιτείται για να μπορεί άμεσα να κρίνει, ν’αποφασίζει και να εισπράττει τους βεβαιωμένους φόρους, η απόφαση της συνεργασίας και ανάθεσης στον ιδιωτικό τομέα ήταν επιβεβλημένη, ιδίως με την πίεση της τρόικας και των προαπαιτούμενων εσόδων για την έλευση των δόσεων του μνημονίου.
Αυτό που συνέβη λοιπόν και αξίζει να το αναφέρουμε, μέσω των ελέγχων που διενεργήθηκαν, είναι η σημαντική αύξηση της φορολογητέας βάσης που είναι και το ζητούμενο στην αναμόρφωση του φορολογικού μας συστήματος. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε το λεγόμενο φορολογικό πιστοποιητικό, το οποίο είναι το εισιτήριο κάθε εταιρίας για την απρόσκοπτη συνέχιση των δραστηριοτήτων τους χωρίς πρόστιμα και αιφνιδιαστικούς ελέγχους, αρκεί ν’αποδείξουν την νομιμότητα όλων των δαπανών τους, με βάση το τί γίνεται αποδεκτό σαν εκπιπτόμενο ποσό.
Η συνήθης πρακτική των επιχειρήσεων ήταν να επικαλούνται συγκεκριμένες δαπάνες προκειμένου να περιορίσουν τα φορολογητέα κέρδη τους και να καταβάλουν λιγότερο φόρο. Αυτό όμως πλέον με την υποχρεωτική έκδοση του πιστοποιητικού έπαψε να ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Με όλους λοιπόν τους ελέγχους που διενεργήθηκαν, η φορολογική βάση διευρύνθηκε στο εντυπωσιακό νούμερο των 3,4 δισ. ευρώ ή 1,8% του ΑΕΠ που ισοδυναμεί σχεδόν με το σύνολο των δηλωθέντων εισοδημάτων από ελεύθερα επαγγέλματα (3,7 δισ. ευρώ) για τη χρήση του 2011. Επί της ουσίας, η διαδικασία αυτή παράγει τεκμαρτό φορολογικό όφελος από 675 εκατ. έως 879 εκατ. ευρώ.
Τί σημαίνει αυτό το στοιχείο πρακτικά; Πολύ απλά, ότι αν είχε την πρόνοια το κράτος να προχωρήσει πολύ νωρίτερα στην συνεργασία του με τον ιδιωτικό τομέα αγνοώντας τις εφορίες, και κατ’επέκταση τις συναλλαγές που έκαναν οι εφοριακοί με τις ελεγχόμενες επιχειρήσεις, θα είχαμε ήδη αποφύγει , ένα μέρος από το τέλος δομημένων επιφανειών, (γνωστό ως χαράτσι μέσω της ΔΕΗ) καθώς και την περαιτέρω οριζόντια μείωση των συντάξεων που οδηγεί σε δραματική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος.
Επίσης, παρά την συνεχιζόμενη ύφεση, ακόμα και ο φόρος χαρτοσήμου που αποδόθηκε από τις εταιρίες που ελέγχθηκαν αυξήθηκε κατά 27%. Τα έσοδα από τον συγκεκριμένο φόρο έφθασαν τα 71 εκατ. ευρώ το 2011. Ούτε αυτό τον φόρο μπορούσαν όπως φαίνεται να εισπράξουν οι εφορίες αφαιρώντας αυτονόητα έσοδα από το δημόσιο.
Τέλος, το ποσοστό των ελεγχόμενων επιχειρήσεων που βάσει διαδικασίας συμμορφώθηκαν με το φορολογικό πιστοποιητικό ξεπέρασε το 90% γεγονός που δείχνει και την επιτυχία του εγχειρήματος.
Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, σωστή οργάνωση, κοινή λογική και αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα εκεί που διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τ’αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Όλα τα υπόλοιπα, αποτελούν φθηνές δικαιολογίες από τους κυβερνώντες, παραπέμποντας τα προβλήματα σε μακροπρόθεσμες άσχετες λύσεις χωρίς καμία αποτελεσματικότητα.
*Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός, και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Δυναμικής Ελλάδας.