Του Ανδρέα Γιαννακόπουλου*
Το θέμα δεν είναι η ΕΡΤ αλλά η συνολική αντίληψη που έχει η ΝΔ και προσωπικά ο κύριος Σαμαράς για τις τομές στο δημόσιο.Ακόμα και αν κλείσει η ΕΡΤ το εγχείρημα θα αποτύχει.Το μόνο εύκολο είναι να αποφασίσεις να βάλεις λουκέτο σε ότι είναι διεφθαρμένο για να το ξαναφτιάξεις.Το δύσκολο είναι να διορθώσεις τα κακώς κείμενα όσο η μηχανή του δημοσίου λειτουργεί.
Τις τελευταίες μέρες όλη η επικαιρότητα -ακόμα και το δεύτερο φιάσκο για την αποκρατικοποίηση της ΔΕΣΦΑ-έχει επισκιαστεί από την απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει για 4 μήνες την ΕΡΤ ώστε να την εξυγιάνει.Δεκάδες αναρτήσεις στα social media,μια κυβερνητική κρίση που ίσως οδηγήσει σε εκλογές,εθνικός διχασμός(business as usual) και ένας οργανισμός που εκπέμπει πειρατικά, συνιστούν το ελληνικό δράμα.Προσωπικά ένιωσα συγκλονισμένος τόσο με την απόφαση όσο και με την μεθόδευση της εκτέλεσης της.Δεν θα σταθώ σε θέματα συνταγματικού δικαίου καθώς δεν τα γνωρίζω.Θα γράψω για ζητήματα που καταλαβαίνω και μοιάζουν λογικά στην δική μου,απλοϊκή για πολλούς, θεώρηση των πραγμάτων.
Θα ήμουν εκτός τόπου και χρόνου αλλά και ανακόλουθος με όσα πρεσβεύω πολιτικά αν τασσόμουν κατά της ανάγκης εξυγίανσης της ΕΡΤ όπως και συνολικά του δημοσίου.Το αντίθετο είμαι βαθύτατα υπέρ της αλλαγής του δημοσίου τομέα όπως τον γνωρίζουμε σήμερα και ειδικότερα της ΕΡΤ που είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του σφικτού εναγκαλισμού του δημοσίου με το πολιτικό σύστημα.Θέτω όμως μια και μόνη προϋπόθεση ώστε να πιστέψω σε μια αλλαγή (θα αποφύγω την λέξη μεταρρύθμιση καθώς είναι παροιμιώδης η κακοποίηση αυτής της λέξης στην Ελλάδα).Η προϋπόθεση αυτή είναι πως η όποια αλλαγή θα γίνει ενώ ταυτόχρονα θα εξασφαλιστεί η λειτουργία του δημοσίου οργανισμού.Τι είχαμε στην περίπτωση της ΕΡΤ;Ακριβώς το αντίθετο,μια απόφαση χωρίς σχεδιασμό-θα τεκμηριώσω στην συνέχεια με αποδείξεις το ότι δεν υπήρξε-η οποία έβαζε λουκέτο σε ένα βράδυ στον οργανισμό,πυροδοτώντας όχι μόνο την αντίδραση των υπαλλήλων όπως υποτίθεται ήθελε να αποφύγει η κυβέρνηση αλλά και την αντίδραση μεγάλης μερίδας πολιτών.Θα αναρωτηθεί κάποιος “μα καλά τρελοί είστε κάνετε έτσι για την ΕΡΤ;”.
Το θέμα δεν είναι η ΕΡΤ αλλά η συνολική αντίληψη που έχει η ΝΔ και προσωπικά ο κύριος Σαμαράς για τις τομές στο δημόσιο.Ακόμα και αν κλείσει η ΕΡΤ το εγχείρημα θα αποτύχει.Το μόνο εύκολο είναι να αποφασίσεις να βάλεις λουκέτο σε ότι είναι διεφθαρμένο για να το ξαναφτιάξεις.Το δύσκολο είναι να διορθώσεις τα κακώς κείμενα όσο η μηχανή του δημοσίου λειτουργεί(υπολειτουργεί στην περίπτωση της Ελλάδας).Σαφώς και χρειάζεται εξορθολογισμός στο δημόσιο.Εδώ τοποθετούνται στην δημόσια συζήτηση τρεις μαγικές λέξεις:αξιολόγηση,σχεδιασμός,αξιοκρατία.
Γιατί αξιολόγηση;
Είναι γεγονός πως τα χρόνια της μεταπολίτευσης το ρουσφέτι συνέχισε να είναι δεύτερη φύση του Έλληνα ψηφοφόρου και του πολιτικού.Η αξιολόγηση με κριτήρια αποδοτικότητας,τρόπου πρόσληψης είναι ο μόνος τρόπος για να αποδόσεις δικαιοσύνη σε μια χώρα όπου νόμος είναι το δίκιο του “βύσματος”.
Γιατί σχεδιασμός;
Ο συνολικός σχεδιασμός του δημοσίου τομέα είναι αναγκαίος για να αποδειχθεί ποιους οργανισμούς χρειαζόμαστε,πόσους δημοσίους υπαλλήλους.Όσοι οργανισμοί δεν χρειάζονται(οργανισμός ανέγερσης τους μουσείου της Ακρόπολης κύριε Σαμαρά για παράδειγμα)πρέπει να κλείσουν όχι σήμερα,χθες.Η έννοια του κατεπείγοντος αυτής της διαδικασίας έχει να κάνει με την δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης,σημαντικό για μια κοινωνία που βρίσκεται 5 χρόνια σε ύφεση και 3 χρόνια υπό διεθνή έλεγχο.
Γιατί αξιοκρατία;
Τα όποια κενά προκύψουν από τις απολύσεις όλων αυτών που δεν είναι αναγκαίοι στο δημόσιο πρέπει να καλυφθούν μέσω ΑΣΕΠ,ο πιο αξιοκρατικός τρόπος που έχει η χώρα μας.Συνδέεται άμεσα με την αποκατάσταση των άριστων και όχι των αρεστών,συνδέεται άμεσα με την νέα νοοτροπία που θέλουμε για την χώρα.
Τι από όλα αυτά εφάρμοσε ο κύριος Σαμαράς;Δυστυχώς τίποτα.Έσπειρε έναν άνεμο και τώρα εκβιάζει την κοινωνία και τους εταίρους του στην κυβέρνηση για να μην θερίσει θύελλες η χώρα.
Οι απίστευτες γκάφες του πρωθυπουργού δεν σταματούν εδώ.Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η ΝΔ (αφού έκλεισε την ΕΡΤ και διαπίστωσε τις αντιδράσεις που υπήρξαν)την επόμενη μέρα της απόφασης είναι κατά μεγάλο μέρος αντιγραφή του αντίστοιχου νομοσχεδίου του κυρίου Ηλία Μόσιαλου και της επιτροπής Αλιβιζάτου.Βιαστικοί καθώς ήταν διατήρησαν την αναφορά του νομοσχεδίου του 2011 στον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού.Το παράδοξο είναι πως πλέον δεν υπάρχει υπουργός πολιτισμού και τουρισμού αλλά δύο ανεξάρτητοι υπουργοί.Προχειρότητα,κουτοπονηριά και βιασύνη χαρακτηρίζουν και το εγχείρημα αυτό όπως συνέβη και με τον αντιρατσιστικό νόμο και άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Οι καταγγελίες είναι εύκολες και ακίνδυνες.Το δύσκολο και επικίνδυνο είναι οι προτάσεις.Ξεκάθαρα λοιπόν χωρίς ωραιοποιήσεις χρειαζόμαστε μια επώδυνη παρέμβαση στο θέμα της ΕΡΤ αλλά με ανοιχτό τον οργανισμό.Η κυβέρνηση δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο παρά να εφαρμόσει το σχέδιο του 2011,σχέδιο που πολέμησε τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Σίμος Κεδίκογλου.Θα εξασφαλιστεί έτσι η κυβερνητική συνοχή,η κοινωνική ειρήνη και θα πετύχει η εξυγίανση του οργανισμού με σεβασμό στους κανόνες δικαίου και το δημοκρατικό μας πολίτευμα,χωρίς τσαμπουκάδες και επικοινωνιακές κινήσεις.Από την μεριά τους οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν αυτοκριτική για τα εμπόδια που έφεραν κατά την προσπάθεια τομής το 2011 γιατί σήμερα θα δούλευαν(όσοι ήταν κατάλληλοι)σε μια άλλη ΕΡΤ ανεξάρτητη,απελευθερωμένη από τα βαρίδια τους παρελθόντος.Πρέπει να δράσουμε.
*Ο Ανδρέας Γιαννακόπουλος είναι φοιτητής του τμήματος χημείας του πανεπιστημίου Πατρών και μέλος της προσωρινής επιτροπής πρωτοβουλίας της “Δυναμικής Ελλάδας”.