Του Χρόνη Καραχάλιου*
Τα βασικά χαρακτηριστικά που θα επιθυμούσαμε να διαθέτουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά, αυτές τις δύσκολες μέρες για τον τόπο μας, ασκώντας κυβερνητικές δράσεις, είναι Θάρρος, Υπευθυνότητα, Αξιοκρατία, Δημιουργικότητα κι Υπερηφάνεια.
Τα βασικά χαρακτηριστικά που θα επιθυμούσαμε να διαθέτουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά, αυτές τις δύσκολες μέρες για τον τόπο μας, ασκώντας κυβερνητικές δράσεις, είναι Θάρρος, Υπευθυνότητα, Αξιοκρατία, Δημιουργικότητα κι Υπερηφάνεια.
Η βασική ευθύνη των πολιτικών είναι να διαχειριστούν με συνέπεια, έλεγχο, διαφάνεια τα δημόσιο έσοδα κι όλο τον πλούτο που παράγει η Χώρα μας με ποιοτικά χαρακτηριστικά της ισονομίας, ισοπολιτείας, αναδιανομής του πλούτου, της αποποινικοποίησης της επιχειρηματικότητας, πάταξης της διαφθοράς, της ανάπτυξης, της εξασφάλισης ασφάλειας, παιδείας, υγείας & πρόνοιας.
Το κυβερνητικό συνονθύλευμα όμως ήρθε, για να διαχειριστεί τις υπάρχουσες πολιτικές, που καταδίκασαν την πορεία της Ελλάδας στην κατάρρευση όλα τα τελευταία χρόνια. Είναι μια κυβέρνηση που προήλθε από την τρομοκρατία, το φόβο του λαού, διαχείρισης του ατομικού συμφέροντος, διχόνοια του λαού, είναι μια κυβέρνηση που επιβλήθηκε από ξενοκρατικά συμφέροντα, επαναλαμβάνοντας την σύγχρονη ιστορία του ελληνικού Έθνους. Είναι μια κυβέρνηση υποταγής στο διεθνές τραπεζικό – τοκογλυφικό σύστημα!
Τα χαρακτηριστικά που η ελληνική παράδοση θεωρεί σημαντικά για τη λειτουργία όλων των κοινωνικών δομών, σε όλα τα κέντρα διαχείρισης εξουσίας, έχουν καταντήσει από τους δήθεν διαχειριστές ξεπουλημένα:
Έχει καταγραφεί ήδη από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης η έλλειψη θάρρους. Είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να διακατέχεται όλο το κυβερνητικό πολιτικό προσωπικό. Είναι σημαντική η έλλειψή του από την πλειοψηφία των πολιτικών, που συνήθως το θυσιάζουν στο βωμό του πολιτικού κόστους. Έχει καταλυθεί από την πρακτική του “χαϊδέματος αυτιών” των ψηφοφόρων κι είναι η βασική αιτία που μετατρέπει τους πολιτικούς ταγούς σε διαφθορείς του λαού. Είναι η βασική αιτία που λόγω έλλειψης του θάρρους, δεν πραγματοποιείται συνήθως κανένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός όπου εύκολα αλλάζει & προσαρμόζεται στις εκάστοτε συντεχνιακές αιτιάσεις.
Οι προγραμματικές δηλώσεις καταδεικνύουν την ανυπαρξία της Υπευθυνότητας, που διακατέχει την πλειοψηφία της κυβέρνησης, διαφάνηκε η έλλειψη προσανατολισμού, η διάθεση συγκάλυψης, η προχειρότητα μετάθεσης στρατηγικών, που γενικόλογα περιγράφονται. Οι κυβερνητικοί διαχειριστές είναι οι μόνοι άνθρωποι που σαν εμπνευστές του λαού, αφού τους επέλεξε, δεν την ασκούν κι ούτε σαν ανώτατα διοικητικά στελέχη τη διαθέτουν. Οι περισσότεροι είναι εκπρόσωποι ή αντιπρόσωποι προειλημμένων αποφάσεων, που ανάλογα με τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, ασκούν το “βολευτικό” τους αξίωμα. Μπορούν να δεσμεύονται για οτιδήποτε σε οποιονδήποτε χωρίς κανένα έλεγχο, καμία συνέχεια άρα συνέπεια.
Παρατηρώντας ένα έμπειρο πολιτικό μάτι τη συγκρότηση της κυβέρνησης, εύκολα διαπιστώνει ότι είναι παντελής η έλλειψη της Αξιοκρατίας. Η κυβέρνηση αυτή ήρθε για να κυβερνήσει τις ισορροπίες της διαφθοράς, των κολλητών, της κρατικοδίαιτης αγοράς, του ξεπουλήματος. Η διαδικασία της επιλογής τους δεν έχει κανένα κριτήριο προόδου. Στη χώρα μας συνήθως η κύρια μήτρα των πολιτικών είναι η οικογενειοκρατία, η νομή εξουσίας του “κολλητού” κι η υποκριτική επιλογή του φαίνεσθαι των τυπικών προσόντων, τα οποία συνήθως δεν έχουν ασκηθεί, ούτε επιβεβαιωθεί από την καθημερινή άσκηση καθηκόντων σε ρόλους της αγοράς.
Είναι φυσιολογικό ότι οι διαχειριστές τέτοιου κυβερνητικού σχεδίου δε μπορεί να διαθέτουν Δημιουργικότητα, αφού εξυπηρετούν συμφέροντα και συμβιβασμούς, που έχουν άμεσες δεσμεύσεις με το πρόσφατο παρελθόν. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, η οποία θα πρέπει κάθε εποχή να προσαρμόζεται στις ανάγκες της κοινωνίας. Οι πολιτικοί θα πρέπει βάσει των αναγκών που καταγράφονται, να καθορίζουν τους τρόπους και τα μέσα που θα προάγουν την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας, να προπορεύονται, να εμπνέουν την αφομοίωση της εξέλιξης υιοθετώντας την πρώτοι, να φαντάζονται την προσαρμογή λειτουργίας της οικονομίας με ανθρωποκεντρικά κριτήρια.
Ποιά Υπερηφάνεια θα μπορούσε, αυτό το κυβερνητικό μόρφωμα να εμπνεύσει στον κουρασμένο λαό μας; Αν οι πολιτικοί που συγκρότησαν αυτή την κυβέρνηση ήταν περήφανοι άνθρωποι, δε θα δέχονταν την εξευτελιστική κοινωνική εξέλιξη των τελευταίων χρόνων. Θα είχαν προβλέψει τη εύρυθμη λειτουργία της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας βασικών πυλώνων της λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας. Είναι οι διαχειριστές της πτώχευσης του τόπου μας, είναι αυτοί που βολεύτηκαν, βολεύονται, που έχουν χάσει το άκουσμα του λαού που τον καταδίκασαν στην ανεργία, στη μετανάστευση, δημιουργοί μιας ανθρωπιστικής καταστροφής. Δε μπορούν να γεννήσουν ελπίδα, προοπτική, να εμπνεύσουν το λαό, είναι διαπιστωτικοί διαχειριστές, ανήμποροι “ξερόλες”
Εμείς όμως δε θα σκύψουμε το κεφάλι, έχουμε τον πλούτο της επιμονής, της υπομονής, της προόδου, της πείρας που θα ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είμαστε επαγγελματίες με εμπειρία, γνώση, θέληση, κέφι για δημιουργία. Είμαι πολύτεκνος πατέρας και θα παλέψω για μια Δυναμική Ελλάδα, για το μέλλον των παιδιών μας, αλλά δε θα σας αφήσουμε να καταστρέψετε τη γενιά μας, δε θα μας βγάλετε στην αχρηστία ολόκληρες γενιές των 30, 40, 50 ετών.
*Ο Χρόνης Καραχάλιος είναι επιχειρηματίας και μέλος της προσωρινής επιτροπής πρωτοβουλίας της “Δυναμικής Ελλάδας”.