Ο καθηγητής στο London School of Economics και επικεφαλής της κίνησης “Δυναμική Ελλάδα”, Ηλίας Μόσιαλος, μίλησε στις 17/10/2013 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τη Νόνη Καραγιάννη.
Ακούστε εδώ τη συνέντευξη:
Συνέντευξη Ηλία Μόσιαλου στον ραδιοφωνικό σταθμό "ΑΘΗΝΑ 9.84" by Δυναμική Ελλάδα on Mixcloud
Μεταξύ άλλων, είπε:
* Για το κείμενο των 58 για την κεντροαριστερά:
«Είναι φανερό ότι υπάρχει ένα κενό στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥ.ΡΙΖ.Α., το οποίο δεν είναι μόνο γεωγραφικό. Είναι καθαρά πολιτικό, από την άποψη των θέσεων που θα πρέπει να παράξει ο χώρος για ένα καινούργιο κυβερνητικό πρόγραμμα, γιατί αυτή τη στιγμή δεν είναι σαφείς η κυβερνητική διάσταση του χώρου, αλλά και το κομμάτι του χώρου που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, το τι ακριβώς θέλουν για το μέλλον της πατρίδας μας. Επικρατεί αυτή τη στιγμή η Νέα Δημοκρατία, αλλά και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. -όσον αφορά και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και την δημοσιότητα-, λόγω έλλειψης ενός συγκεκριμένου κεντροαριστερού χώρου που θα μπορούσε να πει διαφορετικά πράγματα. Συνέχεια η κεντροαριστερά μιλούσε για τις αιτίες της κρίσης τα τελευταία χρόνια. Δεν κατόρθωσε όμως να τις αντιμετωπίσει. Τις διαχειρίστηκε γι’ αυτό πέτυχε και μια πολύ μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή με τεράστιο πολιτικό κόστος για την ίδια. Αλλά, στην ουσία, δεν κατόρθωσε με τις αλλαγές που έπρεπε να κάνει και στο κράτος και στην οικονομία, αλλά κυρίως στο πολιτικό σύστημα, να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια της κρίσης. Θα μπορούσε να ξεκινήσει κανείς με τις προτάσεις για το ίδιο το πολιτικό σύστημα, το οποίο από ό,τι φαίνεται πάει χειρότερα και όχι καλύτερα στην χώρα μας. Υπάρχουν κενά τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και με πρακτικές προτάσεις. Δεν αρκεί να λέμε πλέον ότι χρειαζόμαστε ένα καινούργιο παραγωγικό μοντέλο. Πρέπει και να το περιγράφουμε…».
Δημοσιογράφος: Αναφέρεστε σε ορισμένα κενά ή μη εξειδικεύσεις σε ορισμένα ζητήματα που υπάρχουν στο κείμενο…
Η. Μόσιαλος: «Όχι μόνο στο κείμενο, αλλά και στον πολιτικό λόγο των κομμάτων… Το κείμενο δεν θα μπορούσε να είναι πιο συγκεκριμένο».
Δημοσιογράφος: Υπάρχει μια κριτική που λέει ότι το κείμενο προσπερνά ορισμένα ζητήματα που ενδεχομένως είναι κομβικά… Το πώς τοποθετείται απέναντι στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και πώς μπορεί να είναι οι σχέσεις του πολιτικού φορέα -τον οποίο επαγγέλλεται στον χώρο της κεντροαριστεράς-, με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α…
Η. Μόσιαλος: «Αν θέλεις να τοποθετείσαι στο πλαίσιο της κεντροαριστεράς, τότε θα πρέπει να έχεις σαφή κεντροαριστερή παρουσία και στο κοινοβούλιο και στην κυβερνητική διαδικασία. Αυτό σημαίνει κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο θα έχει και κεντροαριστερό πρόσημο, αλλά και στην καθημερινή σου παρουσία. Δεν μπορεί να επικαλείται η Νέα Δημοκρατία συνεχώς ότι η κεντροαριστερά θα πρέπει να είναι μια δύναμη ευθύνης. Η κεντροαριστερά έδειξε ότι ήταν δύναμη ευθύνης και το πλήρωσε εκλογικά αυτό που έκανε τα τελευταία τρία χρόνια στην Ελλάδα, κυρίως με την μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία κατά την γνώμη μου έπρεπε να έχει συνοδευτεί και από τις αλλαγές που περιέγραψα προηγουμένως. Αυτή τη στιγμή πρέπει να υπάρχει μια συνολική υπευθυνότητα στο κυβερνητικό σχήμα. Όχι μόνο υπευθυνότητα της κεντροαριστεράς που στηρίζει ό,τι αποφασίζει η Νέα Δημοκρατία, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης, που αυτή δίνει το κυβερνητικό πλαίσιο αυτή τη στιγμή… Από την άλλη πλευρά, θα έλεγα ότι ήταν όντως ατυχής η περιγραφή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σαν εθνολαϊκό νεοκομμουνιστικό κόμμα. Νομίζω ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αυτή τη στιγμή είναι ένα κόμμα το οποίο ψάχνει να δει πού θα πάει. Κάλυψε ένα κενό ξαφνικά. Δεν περίμεναν να βρεθούν εκεί που είναι. Αυτή τη στιγμή προσπαθούν να τοποθετηθούν στο πολιτικό σύστημα, ψάχνοντας την ροή τους και γι’ αυτό γίνονται και σπασμωδικές κινήσεις σε επίπεδο πολιτικού λόγου. Πρέπει να αναγνωρίσει κανείς ότι ίσως είναι και αναμενόμενο όταν ένα κόμμα από το 4% βρίσκεται στο 27% ή στο 28%, ότι θα έχει τέτοιες δυσλειτουργίες και προβλήματα. Αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι νεοκομμουνιστικό κόμμα, όταν ο ηγέτης του συναντιέται με τον κ. Σουλτς ή ακόμα περισσότερο με τον κ. Ασμούσεν και διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ; Εγώ θα έλεγα πως μάλλον όχι. Άρα θα πρέπει να δούμε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως ένα κόμμα το οποίο διαμορφώνεται ακόμα, που -κατά την γνώμη μου- καλό θα είναι να περάσει σε πιο κεντροαριστερές θέσεις από αυτές τις οποίες έχει τώρα. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να τις χαρακτηρίσω ούτε εθνολαϊκές, ούτε νεοκομμουνιστικές. Είναι σίγουρα καλύτερες από αυτές που είχε την τελευταία τριετία».
Σε άλλο σημείο είπε: «Σίγουρα με ένα κείμενο ή με την έκκληση 58 ή 60 προσωπικοτήτων δεν πρόκειται να γίνει ένα νέο κόμμα μόνο του. Ούτε ίσως με το να γίνει μια ιδρυτική συνέλευση εδώ και τώρα. Αυτό που χρειάζεται -κατά την γνώμη μου-, είναι μια περαιτέρω ζύμωση απόψεων και σύγκλιση προσώπων και απόψεων σε πανελλαδικό επίπεδο. Δηλαδή, κοινές εκδηλώσεις που μπορούν να γίνουν και στις οποίες θα πρέπει σίγουρα να προσκαλούνται και όσοι δεν έχουν υποστηρίξει αυτή την αρχική πρωτοβουλία και κυρίως το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αλλά και άλλες κινήσεις και προσωπικότητες, οι οποίες δεν είναι μέχρι τώρα θερμοί ως προς αυτή την πρωτοβουλία. Πριν μιλήσουμε για μια ιδρυτική συνέλευση, ας αρχίσουν να οικοδομούνται κάποια μέτρα εμπιστοσύνης μεταξύ των κινήσεων και των κομμάτων του χώρου. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό η Δημοκρατική Αριστερά να πειστεί να πάρει μέρος σε αυτή την διαδικασία».
* Για την διαδικασία επιλογής ηγετικού προσώπου:
«Το πρόσωπο θα αναδειχθεί από διαδικασίες βάσης, οι οποίες έχουν καθιερωθεί πλέον. Σε αρκετά κοινοβουλευτικά κόμματα έχουν καθιερωθεί διαδικασίες εκλογής του προσώπου από την βάση με ανοιχτές διαδικασίες. Ας μιλήσουν τα μέλη της κεντροαριστεράς και του νέου μορφώματος το οποίο μπορεί να δημιουργηθεί και ας ψηφίσουν όποιους κατεβούν υποψήφιοι σε αυτή την διαδικασία. Μπορούμε να έχουμε μια ανοιχτή διαδικασία. Προφανώς θα υπάρχουν διαδικασίες σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και τηλεοπτικές συζητήσεις μπορούν να οργανωθούν, έτσι ώστε οι πολίτες να είναι ενήμεροι για τα πρόσωπα και τις θέσεις τις οποίες καταθέτουν μέσα στα πλαίσια της κινητικότητας για την ίδρυση ενός νέου φορέα… Το πρόσωπο μπορεί να αναδειχθεί με διαδικασίες ψηφοφορίας. Ας μιλήσουν οι πολίτες. Δεν μπορεί να φοβάται η κεντροαριστερά τους ίδιους τους πολίτες, όταν διεκδικεί την ψήφο τους σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες ή στις εκλογές».