Του Δημήτρη Σιώτου
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδηγεί τον ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα της Κυριακής εγκλωβισμένη στην τραγικά αποτυχημένη στρατηγική της που οικοδόμησε πάνω σε λανθασμένες εκτιμήσεις για τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη, τις αντιθέσεις Βορρά-Νότου, το ρόλο των ΗΠΑ και το βάθος των σχέσεών της με την Ε.Ε. και ιδιαίτερα τη Γερμανία, το ειδικό βάρος της Ρωσίας στη σύγχρονη πραγματικότητα και τη δυνατότητα των ευρωπαϊκών κινημάτων ενάντια στη λιτότητα.
Προσπάθησε λοιπόν να θέσει το δικό της πλαίσιο διαπραγμάτευσης και απέτυχε οικτρά.Ζήτησε πολιτική διαπραγμάτευση, ροκάνισε το χρόνο δημιουργώντας τόνους αναξιοπιστίας με την τακτική του βασικού της διαπραγματευτή και κατέληξε σε μια πρόταση ύψους 8 δισεκατομμυρίων ευρώ με φόντο το μνημόνιο Νο3!
Οι στιγμές είναι κρίσιμες, ακούγεται καθαρά ο γοργός βηματισμός της Ιστορίας. Οι Έλληνες πολίτες καλούνται σ’ ένα δημοψήφισμα ν’ απαντήσουν με ένα ΝΑΙ ή ένα «Όχι» για την παραμονή ή την έξοδο της χώρας μας από το Ευρώ και την Ε.Ε, ν’ αποφασίσουν δηλαδή για τις θεμελιώδεις συντεταγμένες της πορείας της πατρίδας μας.
Εγκλωβίστηκε σε ό,τι κατήγγελλε με ακραία δημαγωγικό τρόπο και προσπαθεί να απεγκλωβιστεί μ’ ένα δημοψήφισμα μεταθέτοντας στο λαό τις ευθύνες που δεν τόλμησε η ίδια να πάρει, αδιαφορώντας για την τεράστια καταστροφή στην οικονομία της χώρας εν μέσω τουριστικής περιόδου, την ταλαιπωρία που υφίστανται οι πολίτες από το κλείσιμο των τραπεζών με τις εικόνες που μεταφέρουν τα διεθνή δίκτυα ενημέρωσης σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Μετά και την εμπειρία της κυβέρνησης της αριστεράς και οι τελευταίοι μύθοι κατέρρευσαν.Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος δεν θα ανακάμψει εάν ο πολιτικός λόγος όσων το υπηρέτησαν δεν συνοδεύεται από ειλικρινή αυτοκριτική για τη συμβολή του στη γένεση και διαμόρφωση των παθογενειών της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.Η πράξη αυτή δεν αφορά μόνο τους μετέχοντες στο πεδίο της διεύθυνσης της κοινωνίας από κυβερνητικές θέσεις, αλλά και τους μετέχοντες σε μη κυβερνητικούς θεσμούς και στο ιδεολογικό πεδίο όπου διαμορφώνονταν αξίες, στάσεις και αντιλήψεις.
Σήμερα όμως οι Ελληνίδες και οι Έλληνες καλούνται με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» να καθορίσουν την πορεία της χώρας που θα δεσμεύσει το μέλλον των επόμενων γενεών.Θα αποφασίσουμε αν θα μείνουμε στην ζώνη των πιο αναπτυγμένων χωρών του κόσμου ή θα γλιστρήσουμε στην άκρη των Βαλκανίων κοντά στη διακεκαυμένη ζώνη της Μ. Ανατολής και της Β. Αφρικής όπου παραμονεύουν σοβαρότατοι εθνικοί κίνδυνοι!
Θα αποφασίσουμε αν θα μείνουμε στην ομάδα των χωρών που τα δικαιώματα των πολιτών ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, θρησκευτικών, πολιτικών και προσωπικών επιλογών είναι περισσότερο εξασφαλισμένα από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Θα αποφασίσουμε αν θα μείνουμε στην ένωση κρατών που διαθέτει στους πολίτες της το 50% των παγκόσμιων κοινωνικών δαπανών.
Θα αποφασίσουμε αν θα κλείσουμε την πόρτα στην Ε.Ε που οι καθαρές μεταβιβάσεις της προς τη χώρα μας από τα κοινοτικά ταμεία και οι ενισχύσεις στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής τις τρεις τελευταίες δεκαετίες ανήλθαν στο ποσό των 400 δις ευρώ.
Θα αποφασίσουμε αν μαζί με τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και της Ε.Ε θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και τους κινδύνους της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας ή θα σταθούμε μόνοι απέναντι στους ανέμους των άγριων αγορών. Γνωρίζουμε ότι η Ευρώπη έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης για την αποτυχία της αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης.Ξέρουμε ότι είναι μια ολοκλήρωση με πολιτικές και οικονομικές ατέλειες, ελλείμματα και ανισορροπίες, αλλά είναι και ο χώρος όπου μπορούμε με αγώνες και διαπραγματεύσεις να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και τις κοινωνικές προτεραιότητες προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.Οι ώρες έως το δημοψήφισμα είναι κρίσιμες και η τελική μας απόφαση θα βαραίνει στους ώμους των επόμενων γενιών.Ο δρόμος της χώρας ταυτίζεται με το δρόμο της Ευρώπης και η προοπτική της βρίσκεται μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Κάθε άλλη επιλογή θα οδηγήσει τη χώρα αδύναμη και χωρίς συμμάχους σε πρωτόγνωρες οικονομικές δυσκολίες, κατακόρυφη μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων κι άνοδο των κινδύνων στα εθνικά μας θέματα. Το «ναι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής είναι η μόνη μας επιλογή.
* Ο Δημήτρης Σιώτος είναι εκπαιδευτικός