Του Δημήτρη Φύσσα
Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε νέα διάσταση στους όρους «πελατειακό κράτος» και «πατρωνεία», γιατί υποστήριξε προοιμιακά μια συντεχνία που δεν ήταν δική του με σκοπό να την πάρει επιτόπου μαζί του, κι εκείνη πήγε πρόθυμα μαζί του γιατί ο παλιός δικομματισμός που τη στήριζε καταρρέει.
Ο κ. Τσίπρας και οι υπάλληλοι της Βουλής (βουλευτικοί) εναντίον της ΒουλήςΟι άλλοι, και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, τι έκαναν; Την εποχή της χειρότερης μεταπολεμικής κρίσης στη χώρα, αγωνίστηκαν υπέρ των πιο προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων της Ελλάδας.
Μ΄ αυτά τα μυαλά θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Μέχρι το σημείο της υποστήριξης κάθε συντεχνιακού αιτήματος ή απεργίας δίχως εξαίρεση (ΔΕΗ, εκκλησία, αστυνομικοί, ΕΡΤ, φαρμακοποιοί, φοροφυγάδες μαγαζάτορες, ταξιτζήδες, γιατροί, καθηγητές, συμβολαιογράφοι, εφορειακοί, ΟΤΑ, ναυπηγοεπισκευαστές, δικαστικοί, στρατιωτικοί, μηχανικοί, ΜΜΜ, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κλπ κλπ κλπ), μέχρι την άρνησή του να δεχτεί μια οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση, μέχρι την ηθελημένη αδιαφορία του καταδικάσει τα φαινόμενα διαφθοράς στο Δημόσιο ή να καταγγείλει έναν (1!) επίορκο δημόσιο υπάλληλο, μέχρι τη συμβολή του στις βιαιότητες της πανεπιστημιακής παρανομίας- μέχρι όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέφευγε από το μέσο όρο ενός κόμματος της Αριστεράς στην Ελλάδα, όπως το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Με τα καμώματά του χτες το βράδυ στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε πιο πέρα.
Τα γεγονότα είναι γνωστά. Βρέθηκε ένας υπουργός Οκονομικών, ο κ. Στουρνάρας, να καταθέσει τροπολογία που υπήγαγε τους υπαλλήλους της Βουλής στο μισθολογικό καθεστώς των λοιπών δημοσίων υπαλλήλων. Ο υπουργός ήταν φυσικά εξωκοινοβουλευτικός (δηλαδή δεν είχε διορισμένους δικούς του ανθρώπους στη Βουλή), ενώ οι βουλευτικοί (για τους οποίους επανειλημμένα έχω γράψει) είναι ένα από τα πιο κραυγαλέα προνομιακά στρώματα δημοσίων υπαλλήλων (πάρα πολλοί, για πάρα πολύ λίγη δουλειά, με πάρα πολλούς μισθούς), στο σύνολό τους συγγενείς και φίλοι βουλευτών και υπουργών, που διόριζαν και διορίζουν επί δεκαετίες.
Το 2010, τότε που ξεκινούσε η ιστορία του Μνημονίου, είχα γράψει ότι τα μέτρα θα πετύχουν μόνο όταν πιάσουν και τους ίδιους τους βουλευτές και τους άλλους προνομιούχους (βουλευτικούς, εκκλησία κλπ). Όλοι είδαμε ότι αυτό δεν έγινε.
Χτες ήταν μια χρυσή ευκαιρία κάτι να γίνει, έστω στο στρώμα των υπαλλήλων της Βουλής. Ο κ. Στουρνάρας έκανε το βήμα, το θέμα θα ψηφιζόταν οπωσδήποτε, αφού περιλαμβανόταν στο μοναδικό άρθρο του νομοσχεδίου που πηρε 153 ψήφους. Αλλά με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ και φυσικά με επιτόπια απειλή στάσης εργασίας των βουλευτικών -οπότε θα σταματούσε η εξέλιξη της κρίσιμης χτεσινοβραδυνής συζήτησης και η μετάδοση από το κανάλι της Βουλής- το θέμα πάγωσε.
Προσχήματα πολλά: δήθεν καπέλωμα της νομοθετικής εξουσίας (Βουλή) από την εκτελεστική (κυβέρνηση)- δηλαδή οι κ.κ. υπάλληλοι ταυτίζουν τον εαυτό τους με τη Βουλή∙ άρα αντισυνταγματικότητα∙ μη συζήτηση στην οικεία επιτροπή της Βουλής∙ παράτυπη κατάθεση της τροπολογίας κλπ κλπ κλπ. Η ουσία είναι ότι χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να μειωθούν τα έξοδα του προϋπολογισμού. Ο υπουργός είπε ότι θα ξανακαταθέσει την τροπολογία αργότερα, αλλά κι αν το κάνει, αμφιβάλλω αν θα περάσει- πάει το μοναδκό άρθρο που συγκέντρωσε 153 ψήφους, πέταξε. Η απειλή των βουλευτικών είναι, πλέον, μια μόνιμη δαμόκλεια σπάθη.
Τα κόμματα του παλιού δικομματισμού μπορούν να χαίρονται το τέρας που εξέθρεψαν. Το τέρας, σάρκα από τη σάρκα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πάει να βρει τους μονίμως απεργούς των ΜΜΜ, τους ΔΕΗτζήδες που απειλούν να κατεβάσουν το ρεύμα, τους καθηγητές που απειλούν πάνω στις πανελλήνιες, τους υπαλλήλους που απειλούν με μη διεξαγωγή των εκλογών κλπ κλπ. Αλλά τα κόμματα αυτά, έστω και στο λυκόφως τους, βρήκαν τη δύναμη να καταθέσουν την τροπολογία Στουρνάρα. Οι άλλοι, και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, τι έκαναν; Την εποχή της χειρότερης μεταπολεμικής κρίσης στη χώρα, αγωνίστηκαν υπέρ των πιο προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων της Ελλάδας. Και αγωνίστηκαν με ψευδοεπιχειρήματα, με σοφιστείες, με τυπολατρικές και με την υποκίνηση των ίδιων των υπαλλήλων σε εκβιαστική κινητοποίηση, ώστε να παρεμποδιστεί η έκφραση των πληρεξουσίων του λαού.
Αυτή η κυνικά αντιδημοκρατική στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να ξεχαστεί. Ενώ οι περισσότεροι διορισμένοι στη Βουλή προέρχονται από τα κόμματα του παλιού δικομματισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν που τους υποστήριξε μέχρι τέλους. Έδωσε νέα διάσταση στους όρους «πελατειακό κράτος» και «πατρωνεία», γιατί υποστήριξε προοιμιακά μια συντεχνία που δεν ήταν δική του με σκοπό να την πάρει επιτόπου μαζί του, κι εκείνη πήγε πρόθυμα μαζί του γιατί ο παλιός δικομματισμός που τη στήριζε καταρρέει. Σαν μια νεότερη σύζυγος που βρίσκει εραστή, όταν ο άντρας της πια γερνάει. Την ίδια στιγμή, για να διατηρούνται προνόμια όπως των βουλευτικών, μειώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί μη ευγενών εργαζομένων στον ιδιωτικό και (πλέον) στον κοινό δημόσιο τομέα.
Ας έχουμε τα χτεσινοβραδυνά στο μυαλό μας κι ας το θυμίζουμε εκεί που πρέπει, όταν πρέπει. Δεν μπορεί, κάποιοι ψηφοφόροι του κόμματος αυτού μπορεί να προβληματίστηκαν- και περισσότεροι θα προβληματιστούν όταν θα πάρουν τους καινούργιους, μειωμένους μισθούς και συντάξεις. Και δε θα φταίει το κακό Μνημόνιο γι΄ αυτό.
Μ΄ αυτά τα μυαλά θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;