Του Χρόνη Καραχάλιου*
Η έννοια της επιχειρηματικότητας έχει ποινικοποιηθεί στην Ελλάδα, ουσιαστικά όμως από την παγκόσμια εμπειρία είναι μια δυναμική μορφή κοινωνικής παρέμβασης.
Όταν μιλάμε για την επιχειρηματικότητα των νέων στην Ελλάδα, θα πρέπει να ασχοληθούμε αρχικά με τους βασικούς πυλώνες που θα στηρίζεται, δηλαδή την πλατφόρμα και το πλαίσιο δράσης κι ανάπτυξης.
Η έννοια της επιχειρηματικότητας έχει ποινικοποιηθεί στην Ελλάδα, ουσιαστικά όμως από την παγκόσμια εμπειρία είναι μια δυναμική μορφή κοινωνικής παρέμβασης. που διέπεται από ανθρώπινες αξίες, νόμους της αγοράς που θεσπίζει το κράτος, προϋποθέτει θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις , που πιστοποιημένες θα διασφαλίζουν την ποιότητα για τον καταναλωτή και θα δίνουν την ευκαιρία σε μια νέα ιδέα να μετατραπεί σε προϊόν ή υπηρεσία. η οποία θα ικανοποιεί ανάγκες ανθρώπων και διαδικασιών.
Η επιχειρηματικότητα των νέων δεν είναι μια κρατική «αρπαχτή» για να μειώσουμε την ανεργία, ούτε είναι μόδα. Είναι μια κουλτούρα δημιουργικότητας που αποκτά ο άνθρωπος, όταν ξεκινά από το νήπιο να ενταχθεί σε μια ομάδα, που αναγκάζεται να μοιρασθεί, να σεβαστεί, να εκφράσει τα ταλέντα του, που προσλαμβάνει κι αποδίδει ανθρώπινα συναισθήματα, που δημιουργεί βάσεις στο δημοτικό, αναπτύσσει στο γυμνάσιο, εντρυφά στο λύκειο, εξασκείται σε θεωρητικό επίπεδο στο πανεπιστήμιο, εξειδικεύεται στο μεταπτυχιακό.
Επιχειρηματικότητα είναι η κουλτούρα του ανθρώπου με αυτοπεποίθηση, που δε μεγαλώνει επικριτικά από την υπερπροστατευτική ελληνική οικογένεια, που εξασκεί τη φαντασία του με δημιουργικές εμπειρίες από τα σχολικά χρόνια, που μαθαίνει να ανακαλύπτει τη γνώση κι ανεξάρτητα να πορεύεται στη ζωή, που δε «λυγάει» όταν πέφτει, αλλά χαίρεται όταν «σηκώνεται».
Η επιχειρηματικότητα είναι ΠΑΙΔΕΙΑ, είναι ΙΣΤΟΡΙΑ, είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, για μας τους έλληνες – τις ελληνίδες είναι η μια μορφή σύνδεσης του παρελθόντος με το σήμερα για το αύριο του λαού μας, που σήμερα προσπαθεί να αποκτήσει ανάστημα κι επιρροή στο παγκόσμιο στερέωμα. Η επιχειρηματικότητα δεν είναι η εγωκεντρική διάσταση της εκμετάλλευσης του αφεντικού, που εγωπαθώς έχει καθιερωθεί κι εξελίσσεται στην Ελλάδα. Η επιχειρηματικότητα είναι φορέας αλληλεπίδρασης, διάδοσης, όσμωσης, επιρροής, σεβασμού, δυναμικής παρουσίας στην παγκόσμια κοινότητα κι ο λαός που την αναπτύσσει με ποιοτικά χαρακτηριστικά, καταλαμβάνει δεσπόζουσα θέση στους τομείς που εξειδικεύεται με κριτήρια κοινωνικά, γεωπολιτικά, οικονομικά, ισορροπιών, παραγωγής πλούτου, ανάπτυξης, εξειδίκευσης.
Θα πρέπει σα χώρα να απαντήσουμε στους νέους, σε ποιά πλατφόρμα στρατηγικής σα λαός θα επενδύσουμε; που να επιχειρήσουν; ποιά είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας; γιατί να ασχοληθούν με ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ιδέες:
στη Γεωργία-Κτηνοτροφία που προάγει τις τοπικές οικονομίες με το λάδι, το κρασί, τα παραγόμενα είδη τους, τις εξειδικευμένες καλλιέργειες που η σύγχρονη επιστήμη της Γεωπονίας, Βιολογίας, έχουν αναδείξει. Τα προϊόντα της πρωτογενούς οικονομίας μας είναι διαχρονικά. Ποιές επιλογές μας ξέκοψαν από την ιστορία μας;
στον Τουρισμό – πολιτισμό κάθε τόπος μας εκτός από το φυσικό κάλλος διαθέτει αξιοθέατα, φυσικό πλούτο, ανθρώπινες αξίες, που ποδοπατήθηκαν και λεηλατήθηκαν για μια ταμπέλα rooms to let και rent a car. Που οργανώνεται και με ποιά στρατηγική ο ιατρικός τουρισμός, ο εκκλησιαστικός τουρισμός, o αλιευτικός τουρισμός, ο εναλλακτικός τουρισμός, ο συνεδριακός τουρισμός; Η γαστρονομία μας, οι γεύσεις, η ελληνική κουζίνα που προβάλλει ποιοί είμαστε από το τι τρώμε; Δεν είναι το μόνο αξιοθέατο ο ήλιος, το ηλιοβασίλεμα κι η ωραία παραλία, το σύνολο του μορφολογικού, καιρικού, ιστορικού, πολιτισμικού, ανθρώπινου παράγοντα συνδυάζουν μια πρόταση κι επιχειρηματική ευκαιρία.
στην Ενέργεια της πράσινης και γαλάζιας οικονομίας με εξειδίκευση στις ήπιες μορφές της που ο Αίολος κι ο Ήλιος μας εμπιστεύτηκαν όχι απλά για να τους ξεπουλήσουμε!
στις Διαμετακομιστικές υπηρεσίες εκμεταλλευόμενοι το γεωγραφικό μας πλεονέκτημα, που τόσοι πόλεμοι έχουν εξελιχθεί στην Ιστορία για την κυριαρχία των λιμανιών μας, των εθνικών δρόμων μας που διασυνδέει τη Δύση με την Ανατολή, με ποιά εθνική στρατηγική θα εμπνεύσουμε τους νέους επιχειρηματίες να επενδύσουν;
σε τομείς υψηλής τεχνολογίας που ραγδαία αναπτύσσονται διευκολύνοντας την επικοινωνία των ανθρώπων με εργαλεία, που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις, που μοιράζουν τη γνώση σε κλάσματα δευτερολέπτου, που στηρίζουν το εμπόριο και τη σύγχρονη μορφή τραπεζικής συναλλαγής.
Σε ποιό πλαίσιο το κράτος αφήνει να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα, ποιές είναι οι ανάγκες των ανθρώπων που θα καλύψει στο εσωτερικό, σε ποιά κατηγορία εξειδίκευσης επιθυμεί να αναπτυχθεί η εξωστρέφεια της, λαμβάνοντας υπόψη την έννοια του συγκριτικού πλεονεκτήματος;
Δημιουργία ανοικτού, διαφανούς και αδιάβλητου μηχανισμού για αξιολόγηση επιχειρηματικών ιδεών, με καινοτόμα και εξωστρεφή χαρακτηριστικά και πρόσβαση αυτών σε κεφάλαια υψηλού ρίσκου με στόχο τη συγκράτηση νέων με καινοτόμες ιδέες στην Ελλάδα και τη δημιουργία νέων και ποιοτικών θέσεων εργασίας σε τομείς υψηλής τεχνολογίας.
Καθορισμός μηδενικών ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες, κατά τα πρώτα τρία χρόνια από την έναρξη της επιχείρησης, με επέκταση στα πέντε χρόνια εφ’όσον δημιουργήσει τουλάχιστον τρεις νέες θέσεις εργασίας. Θεσμοθετημένο δικαίωμα στην αποτυχία και άμεση κατάργηση της προσωποκράτησης για χρέη προς τον ΟΑΕΕ για τα επόμενα πέντε πρώτα χρόνια.
Μηδενική απόδοση ΦΠΑ για τα πρώτα τρία χρόνια σε όλες τις εμπορικές πράξεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εκτός αυτών που είναι πολυεθνικές, ώστε να μη γίνουν «παραμάγαζα» των.
Ριζική μείωση του μη μισθολογικού κόστους στην επιβράβευση (bonus) της παραγωγικότητας, αποτελεσματικότητας των στελεχών επιχειρήσεων.
Ανασχεδιασμός του Πτωχευτικού Δικαίου ώστε να δίνει δεύτερη και τρίτη ευκαιρία σε επιχειρηματίες που δεν έχουν χρησιμοποιήσει δόλο, κάτι που θα άρει το φόβο σε νέους για ανάληψη επιχειρηματικής ευθύνης, που είναι βάσει στατιστικών στην Ελλάδα > από 55% σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρώπης.
Στήριξη της εφευρετικότητας των νέων Ελλήνων εφευρετών στην κατοχύρωση διεθνών ευρεσιτεχνιών (πατέντες) και ανάσχεση της διαρροής τους (braindrain) στο εξωτερικό.
Καθορίζοντας την πλατφόρμα επιχειρηματικότητας με την κρατική παρέμβαση μόνο σε αυτό το επίπεδο και τη διαμόρφωση του πλαισίου δράσης της νέας επιχειρηματικότητας, μπορούμε να ελπίζουμε!
Γι’ αυτά πρέπει να παλέψουμε με σύμπνοια, ωριμότητα κι αποφασιστικότητα, αφού πρωταρχικώς αντικαταστήσουμε το άρρωστο ΕΓΩ με το ΕΜΕΙΣ.
*Ο Χρόνης Καραχάλιος είναι επιχειρηματίας και μέλος της προσωρινής επιτροπής πρωτοβουλίας της “Δυναμικής Ελλάδας”.